PEDAGOGISCHE
WEETJES
Beste gastouders en ouders,
Het is weer tijd voor een pedagogisch weetje!
Vandaag willen het hebben over ….
"een bijtende peuter"
Bijten kan soms voorkomen in de opvang. Het is niet altijd eenvoudig om
dit te voorkomen. Bijten is een gevoelig thema, maar het hoort bij de ontwikkelingsfases van een peuter. Een kind moet leren dat dit niet mag. De gastouder zal het bijtende kind observeren en ingrijpen zodra het weer dreigt te gebeuren.
Ze kan echter niet garanderen dat het niet meer gebeurt. Het kan gebeuren
dat uw kind op de opvang is gebeten. Jonge kinderen bijten wel eens
in een bepaalde fase in hun ontwikkeling. Het gaat meestal vanzelf over,
maar het is vervelend als dit bij uw kind gebeurt.
Als uw kind wordt gebeten, meld dat dan aan de gastouder indien zij de
plek nog niet heeft gezien.
Je kan vragen wat zij er concreet aan gaat doen. Zij kunnen bijvoorbeeld
met de ouders van het bijtende kind bespreken wat zij er aan kunnen
doen. Ook kunnen ze afspraken maken over het toezicht op de groep.
Bijvoorbeeld als er een stagiaire meeloopt bij de gastouder.
Wat doe je met bijtende dreumesen en peuters?
De gastouder kan observeren bij het bijtende kind en onderzoeken waar
het bijtende gedrag vandaan komt en dit eventueel overleggen met de
pedagogische helpdesk van ons kantoor.
In alle gevallen is het goed de gastouder te vragen naar concrete
maatregelen en te vragen of ze u op de hoogte willen houden van de
effecten van die maatregelen.
Bijtincidenten blijft een lastig onderwerp waar weinig pasklare oplossingen voor zijn. Wij raden u aan om vooral met elkaar in gesprek te blijven bij dit soort incidenten.
Al zit je er vlakbij, het gebeurt vaak in een oogwenk: een kind wordt
gebeten. Een nare situatie die je ’t liefst had willen voorkomen.
Hoe ga je hiermee om? Hoe zorg je ervoor dat het bijten stopt?
Wij kwamen deze tips tegen van pedagoog Inge van Rijn op het portaal van kinderopvangtotaal.
DO’s als een kind gebeten wordt:
DONT's als een kind gebeten wordt:
– Geef het kind dat bijt zo min mogelijk aandacht. Zeg duidelijk: ‘Bijten mag niet!’ en zet het kind een paar minuutjes apart in de groep.
– Richt je op het kind dat gebeten is.
– Troost het kind en verzorg de beet volgens de geldende instructies.
– Richt je daarna tot het kind dat gebeten heeft. Leg rustig uit dat bijten niet mag en dat bijten pijn doet. Verwoord ook de gevoelens en intenties die je waarneemt bij het kind.
– Help de kinderen om na dit incident weer verder te gaan. Herhaal wat er is gebeurd en benoem gewenst gedrag: ‘Je kan zeggen: ‘…….’ , maar je mag niet bijten’. Benadruk dat ‘alles weer goed is’, dat geeft rust bij de kinderen.
Reageer niet emotioneel of boos, maar blijf rustig. Vraag niet:
‘Waarom deed jij dat?’ Een jong kind begrijpt dit niet, het denkt nog niet na over zijn gedrag en over oorzaak – gevolg.
Vaak is het zelf ook geschrokken. Het heeft geen zin om het kind te
dwingen ‘sorry’ te zeggen tegen het gebeten kind of het slachtoffer een
kusje te geven. Je legt hiermee enorm veel druk op de kinderen, in plaats van ze een veilig gevoel te bieden. ‘Jij bent niet lief’ zeggen tegen een kind werkt averechts. Een kind laten ‘beloven het nooit meer te doen’ versterkt het gevoel van verwarring bij de kinderen.
– Reageer niet emotioneel of boos, maar blijf rustig.
– Vraag niet: ‘Waarom deed jij dat?’ Een jong kind begrijpt dit niet, het denkt nog niet na over zijn gedrag en over oorzaak – gevolg. Vaak is het zelf ook geschrokken.
– Het heeft geen zin om het kind te dwingen ‘sorry’ te zeggen tegen het
gebeten kind of het slachtoffer een kusje te geven. Je legt hiermee enorm veel druk op de kinderen, in plaats van ze een veilig gevoel te bieden.
– ‘Jij bent niet lief’ zeggen tegen een kind werkt averechts.
Een kind laten ‘beloven het nooit meer te doen’ versterkt het gevoel van
verwarring bij de kinderen.
Wij hopen u zo weer een pedagogisch inzicht te hebben gegeven v.w.b. een bijtende peuter-kleuter.
met vriendelijke groet,
Wilma
